-
1 trzymać
trzymać (-am) v/t halten; (nie puszczać) festhalten; więźnia, zakładnika festhalten; (przechowywać) aufbewahren; (zatrzymywać) aufhalten;trzymać za rękę an der Hand halten;trzymać za słowo beim Wort nehmen;trzymać w ręku in der Hand halten;trzymać na ręku dziecko ein Kind auf dem Arm halten;trzymać w tajemnicy geheim halten;trzymać w niepewności im Ungewissen lassen, auf die Folter spannen;trzymać do chrztu Taufpate sein, Taufpatin sein;trzymać kurs MAR Kurs halten;trzymać linię auf die Figur achten;trzymać k-o krótko fam. jemanden kurz halten;trzymać język za zębami den Mund halten, ein Geheimnis wahren;trzyma mróz der Frost lässt nicht nach;trzymaj za mnie kciuki! halt mir die Daumen!;trzymać się v/i halten;trzymać się tematu nicht vom Thema abkommen, beim Thema bleiben;trzymać się razem zusammenhalten;trzymać się z dala (od G) sich fern halten (von D);trzymać się prosto sich gerade halten;trzymać się dzielnie tapfer sein;trzymać się kierunku die Richtung beibehalten;ona świetnie się trzyma sie hat sich sehr gut gehalten;żarty się go trzymają er ist zu Scherzen aufgelegt;trzymaj się! fam. mach’s gut! -
2 trzymać
trzymać [tʃɨmaʨ̑]I. vt1) ( nie wypuszczać)\trzymać kogoś za coś jdn an etw +dat halten2) ( zmuszać do pozostania) aufhalten3) ( przechowywać)\trzymać kawę w puszce den Kaffee in einer Dose aufbewahren4) ( trwać w pozycji)\trzymać ręce na kolanach Hände auf den Knien haltenjakaś myśl trzyma kogoś przy życiu ein Gedanke hält jdn am Leben7) \trzymać kogoś w garści jdn in der Hand haben\trzymać kogoś pod kluczem [ lub strażą] jdn unter Verschluss halten\trzymać kurs den Kurs haltenten film trzymał mnie w napięciu der Film war sehr spannend\trzymać kogoś w niepewności jdn in Unsicherheit lassen, jdn auf die Folter spannen ( fam)\trzymać kogoś w ryzach [ lub karbach] jdn kurz halten ( fam), jdn unter der Fuchtel [ lub in Schranken] haltentrzymam cię za słowo ich nehme dich beim Wort\trzymać czyjąś stronę zu jdm halten\trzymać kogoś przy sobie jdn bei sich +dat halten\trzymać kogoś z dala od siebie sich +dat jdn vom Leibe halten ( fam)II. vi1) (pot: sympatyzować)\trzymać z kimś/czymś zu jdm/etw haltentrzyma mróz der Frost lässt nicht nachIII. vr1) ( nie puszczać)\trzymać się czegoś sich +akk an etw +dat festhalten\trzymać się prosto sich +akk gerade halten\trzymać się swoich zasad an seinen Prinzipien festhalten\trzymać się dzielnie sich +akk tapfer halten, sich +akk wacker schlagen ( fam)4) (pot: pozostawać w dobrej kondycji)pomimo wieku dobrze się trzyma trotz ihres Alters hält sie sich gut ( fam)5) (pot: być odpornym psychicznie) durchhaltentrzymaj się! halte durch!6) ( sympatyzować)\trzymać się razem zusammenhalten7) głupstwa się go trzymają er hat Dummheiten im Kopf\trzymać się na uboczu [ lub z boku] sich +akk abseits haltenżarty się go trzymają er ist ein Spaßvogel\trzymać się kogoś/czegoś kurczowo sich +akk an jdn/etw klammernpieniądze się kogoś nie trzymają jdm rinnt das Geld durch die Finger -
3 Kurs
См. также в других словарях:
kurs — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u. Mc. kurssie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} droga do określonego punktu, pokonywana zwykle regularnie i w ustalonym czasie po ustalonej trasie przez jakiś pojazd; także:… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kurs — m IV, D. u, Ms. kurssie; lm M. y 1. «droga do wyznaczonego punktu, po wyznaczonej trasie, przebyta przez pojazd zwłaszcza wynajmowany, rzadziej przez posłańca; przebycie tej drogi» Nocny kurs. Kurs autobusu, taksówki itp. Zapłacić za kurs. 2.… … Słownik języka polskiego
wziąć — 1. pot. Diabli kogoś wzięli, biorą; cholera kogoś wzięła, bierze «ktoś się zdenerwował, denerwuje się, zezłościł się, złości się, zirytował się, irytuje się»: Diabli mnie biorą, że najlepsze lata spędzam przy kilofie i łopacie. Przecież nikt mi… … Słownik frazeologiczny
puszczać — ndk I, puszczaćam, puszczaćasz, puszczaćają, puszczaćaj, puszczaćał, puszczaćany puścić dk VIa, puszczę, puszczaćcisz, puść, puszczaćcił, puszczony 1. «przestawać trzymać ręką, zwalniać uchwyt, wypuszczać z ręki» Puszczał rękę dziecka i… … Słownik języka polskiego
wypuścić — dk VIa, wypuścićpuszczę, wypuścićcisz, wypuścićpuść, wypuścićcił, wypuścićpuszczony wypuszczać ndk I, wypuścićam, wypuścićasz, wypuścićają, wypuścićaj, wypuścićał, wypuścićany 1. «przestać trzymać coś (zwykle w ręce, w rękach) zwalniając uchwyt;… … Słownik języka polskiego